De paden op, de bergen in...

na 7 dagen vast gezeten te hebben in Punta Arenas vanwege de staking, (die trouwens geheel vriendelijk verliep, we konden alleen geen kant op) waren we plots op een woensdag weer vrij om te reizen.. Dus eerst snel een bezoekje aan een pinguin eiland gemaakt, we looove pinguins.. Puinguins zijn zulke leuke, schattige en grappige beestjes! Op dit eiland waren 80.000 paartjes aanwezig en veele kleintjes.. We konden vrij met de beestjes rondlopen en erg dichtbij komen. Als je even op 1 plek bleef zitten kwamen ze rustig op je af lopen en je bekijken van dichtbij.

De dag daarna hebben we afscheid genomen van de vele lieve mensen die we tijdens de staking hebben ontmoet, iedereen ging zijn eigen kant weer op. Onze kant was Puerto Natales, uitvalsbasis voor Torres del Paine.. De top attractie van Chili, dat hebben we gemerkt, het was zo lastig om een kamer te vinden.. maar Joost is een getraind speurneus geworden en natuurlijk lukte het hem weer om een super kamer te vinden. Torres del Paine staat voornamelijk bekend om de W-trek, een 4/5daagse trekking door het national park. Elke nacht slaap je in een tent, kook je je eten op een 1pit gasbrander en overdag loop je 20km met al je spullen op de rug.. echt NIETS voor ons, wij hebben dus in 1 dag de mooiste tocht gelopen. 20km berg op en af naar Mirador los Torres, we hadden een beetje pech want we liepen de hele tijd in regen.. en dan wordt het natuurlijk een beetje glibberen over de onverharde paden. Van mede lopers kregen wij allemaal meelijwekkende blikken, zij waren uitgerust met een 'state of the art' wandel uitrusting. Dus mega grote bergschoenen, mooie afritsbroek, meerdere professionele laagjes kleding, all-weather hoedjes én vooral de hyper moderne wandelstokken.. lopen wij daar met onze gympen, spijkerbroek en fleecejasje..maar wat hebben wij gelachen om hun, vooral als je verteld dat we alles dit jaar op onze gympen afleggen valt hun mond open! En het gaat prima! Het laatste stuk van de tocht was er een voor een berggeit, klauteren over grote rotsblokken en stijl omhoog..Maar zo leuk om te doen.. Het uitzicht was geweldig! bij een prachtig azuur bergmeer hebben we ons vergaapt aan de torres.. wat mooi om de torens te zien met sneeuw en wolken om hun heen hangend.

De terug weg ging sneller dan de heen weg, kan natuurlijk ook niet anders als je nu vooral bergaf gaat. Daardoor waren we 1,5u te vroeg bij de bushalte maar gelukkig troffen we een lieve local die toch richting Puerto Natales ging en mochten we gratis 180km meerijden.. Zo waren we nog heerlijk snel thuis.. De volgende dag beetje stijf in de benen en vooral in de billen van het klimmen, gingen we Chili uit en Argentinie weer in.. El Calafate, weer een toeristen topper, we geloven dat Europa nu wel rustig moet zijn omdat we hier alleen maar Engels, Duits, Frans horen.. El Calafate heeft de prachtige gletsjer Perito Moreno, 1 van de 3 gletsjers die elke dag groeit in plaats van alleen maar krimpt. Elke dag groeit hij met max. 2m! Met een bootje met nog 200 toeristen kwamen we vlakbij de gletsjer en aan de andere kant van de gletsjer hoorden we grote brokken van het ijs vallen. Het klinkt alsof ze stiekem een landingsbaan op de gletsjer hebben gebouwd, wat een herrie zeg! Het landen wordt afgewisseld met geweerschoten, kleine brokjes ijs die 60m diep vallen..Het diepblauwe ijs is zoo oogverblindend (letterlijk) mooi.. na een dag vallende ijsblokken waren wij dus ook iets rozig geworden in ons gezicht..

Na el Calafate, wat zelf niets anders is dan een hoofdstraat met hotels, souvenirshop, toeristenrestaurants en toeristen, was de volgende halte in Patagonie el Chaltén. De uitvalsbasis voor wandelingen in het noorden van het Glacier national park. Wat vooral zo fijn is aan dit 300 inwoners en 1000 toeristen tellende dorpje, is dat het midden in het national park ligt. Om aan je wandeling te beginnen hoef je alleen je lunchpakketje mee te nemen en de deur achter je dichttrekken en hup, je staat tussen de pieken!

We hebben hier 2 dagtochten gemaakt, 22km redelijk stijl naar mirador los Torres. We vinden het zo bijzonder dat terwijl je aan het wandelen bent door de steppe, je constant een andere omgeving hebt. Je loopt over grind of onverharde weggetjes door bossen, smalle paadjes door struikgewassen, over omgehakte boomstammetjes die als bruggetjes dienen over de vele stroompjes van smeltwater, klimt over grote rotsblokken om de top te bereiken en staat bij een uitkijkpunt een hele vallei te overzien.. geweldig! En dit is natuurlijk een prachtig seizoen, het is hier hoogzomer dus bloeien er heel veel bloemetjes, vliegen er allemaal vogeltjes om je heen en is alles prachtig groen. De zomer hier is namelijk meer te vergelijken met een heerlijke lente dag in Nederland. Zo'n 15-18 gr met een zonnetje. Het einde van deze tocht was weer bij een mooi berg meer waar een gletsjer op uitkwam en 3 torres. Wij vonden ze haast vergelijkbaar met de torres van Torres del Paine. 's avonds waren we te moe om nog een half uur te wachten voor we konden eten, dus hebben we een flinke stapel empanadas besteld bij de bakker..god, wat zijn die toch lekker hier! Vroeg naar bed en vroeg weer op voor de 2e wandeling, vandaag 25km naar de trekpleister, Mount Fitz Roy. Na een stijl begin waar we ipv de aangegeven 2 uur maar één uurtje over deden, was de tocht heerlijk vlak. Genoeg de tijd om lekker te genieten van het uitzicht, ehh nou ja, van wat we nog konden zien.. we liepen ongeveer in de laaghangende wolken.. Het laatste uur was redelijk zwaar, 500m stijl omhoog. Aangekomen hebben we lang gezocht welke bergtop nou de Fitz Roy was, de dag ervoor hadden we hem al vanaf de achterkant mogen bewonderen, maar nu was hij toch echt onvindbaar... Maar omdat we toch even van de klim moesten bekomen en het toch een mooi zicht gaf, kwamen er na 20min steeds meer bergtoppen tevoorschijn.. En, hebben we Fitz Roy toch nog kunnen zien! Al zij het in zware bewolking..

Waar we vooral zo trots op waren, was dat we de volgende ochtend totaal geen spierpijn hadden... Zwaar afgetraind komen we terug in Nederland.;-)

Zojuist zijn we aangekomen in Ushiaia, de meest zuiderlijkste stad ter wereld..waar overal vermeld staat 'el fin del mundo' en pinguins elke etalage versieren.. We zouden als laatste obstakel deze reis 18uur in de bus zitten, maar omdat de bus bijna net zo duur was als een vliegticket hebben we ons maar weer eens verwend met een 1urig vliegritje.. hup 1000km zuiderlijker!

Morgen willen we een wandeling maken naar de Martial Glacier en de dag erna wandelen in het National park Tierra del fuego, of te wel Vuurland!

Dan vliegen we woensdag naar de 40graden van Buenos Aires.. Zon kom maar op!

ps. Wederom een nieuwe rits aan video's om de saaie maandag morgen een beetje op te vrolijken!