Hola Amigo's

Maaike en Dirk zijn inmiddels weer vertrokken naar huis en de week voor oud en nieuw hebben we nog samen met hun doorgebracht. We hebben onder andere kerst gevierd in San Pedro de Atacama, Chili. Dit plaatsje ligt in het noorden van Chili en trekt veel toeristen aan voor de mooie natuur in de omgeving. Toen wij in de plaats arriveerden, kwamen we tot de conclusie dat de natuur vergelijkbaar is met de natuur die we al hadden gezien in zuid-west Bolivia. Voor ons was het niet heel vernieuwend meer, alhoewel mooie natuur niet snel verveelt. Helaas werd Siiri eerste kerstdag ook nog ziek waardoor ze zowel eerste en tweede kerstdag ziek op bed heeft gelegen. Het dorpje zelf beschikte wel over voldoende mogelijkheden tot eten, drinken en relaxen en we waren genoodzaakt om dat te doen, niet geheel vervelend. Wel hebben Maaike en Dirk zich nog gewaagd aan een barre fietstocht in de omgeving. Ze kwamen al hijgend en bekaf terug dus de tocht was geslaagd. Na San Pedro de Atacama hebben we een 16 uur durende bus gepakt naar La Serena. Voor ons natuurlijk een eitje, maar voor Maaike de Dirk een hele rit....Tot overmaat van ramp ging na twee stops ook nog de bus kapot en moesten we wisselen naar een bus die van mindere kwalitiet was. De volgende ochtend kwamen we aan om 7 uur en konden we direct door naar het hotel. Daar aangekomen even bijslapen en vervolgens La Serena verkennen. De stad zelf is niet zo bijzonder, ze hebben er goede koffie dus dat was een verademing na de koffie(zo mogen ze het eigenlijk niet noemen) in Bolivia.

Twee dagen La Serena vonden wij voldoende, het strand was ons te koud nuen gingen we via de Pan-American highway richting Santiago, de hoofdstad van Chili. We waren daar voor maar een reden: Oud en Nieuw in Santiago, wat een feest! Terwijl jullie in Nederland al lagen te slapen begonnen wij met het aftellen naar 12 uur. Oud en nieuw in het buitenland is echt anders dan in Nederland. Er is geen vuurwerk (alleencollectief vuurwerk),er zijn geen oliebollen en het feest lijkt wat sneller afgelopen te zijn. Wat zijn de overeenkomsten, de hoeveelheid alcohol en het inluiden van het nieuwe jaar doormiddel van aftellen naar 12 uur. Wij waren rond een uurtje of tien naar een centraal punt in Santiago gegaan. Gelukkig dachten héél veeel mensen hetzelfde. Het was een gezellige massa en iedereen was uitgedost met confetti en glitterpruiken. Het grappige is dat als je niet uit Chili komt en je beschikt over blonde kapsels je dan garandeerd in de picture staat op zo'n avond als deze. Iedereen wilde met ons op de foto en we waren haast nog belangrijker dan oud en nieuw zelf. Gelukkig zijn we de beroerste niet en met de nodige alcohol op gaan we maar al te graag op de foto. Omstreeks 12 uur barste het feest echt los en waren we helemaal nat van de champagne. Het leuke is dat iedereen elkaar een kus geeft vanwege nieuwjaar, of ze je nou kennen of niet. Helaas was het feest al om half 3 afgelopen en zat er niks anders op dan naar het hotel gaan. De volgende dag konden we niet veel anders dan onze kater uitzitten. Beetje laat, maar voor iedereen nog de beste wensen voor 2011.

Op 2 januari hebben we afscheid genomen van Maaike en Dirk, want die gingen naar Valparaíso(kustplaats bij Santiago), en wij bleven nog een 2 dagen Santiago. Dit deden we omdat wij zo omdat we moesten vliegen vanaf Santiago airport naar onze volgende bestemming, Paaseiland! Met 4 uur vertraging kwamen we aan op Rapa Nui(polynesiche vertaling van Paaseiland). Gelukkig werd een wens van Siiri meteen vervuld, we kregen een bloemenkrans!! Ook voelden we meteen dat we op een tropisch eiland waren, de wind en de warme lucht waren weer aanwezig. Paaseiland is erg klein en is ontstaan uit drie vulkanen die uitgebarsten zijn. De lava die uitgespuugd werd door de vulkanen hebben gezorgd voor een eiland ongeveer ter grote van Ameland. Er is maar 1 plaats op het eiland, Hanga Roa met zo'n 4000 inwoners. Het eiland ligt op 3800 kilometer van het vaste land van Chili en op 4100 kilometer van het eiland Tahiti. Het eiland is het meest geisoleerde bewoonde eiland ter wereld. Dit brengt als nadeel met zich mee dat het allemaal erg duur is op het eiland, het moet ook een lange weg begaan voordat het op het eiland is. Maar door goed zoeken kan je toch leuke en relatief goedkope plekjes vinden. Zo hadden wij een klein hosteltje aan zee met uitzicht op ondergaande zon, prima voor elkaar dus. Alleen al de natuur is erg prachtig en daardoor is het eiland al bijzonder, maar waar iedereen voor komt zijn natuurlijk de Moai's. deze welbekende beelden staan en liggen over het hele eiland en varieeren van 3 tot 21 meter hoog. De beelden maken het eiland mystiek omdat niemand weet waarom en vooral hoe die beelden op hun plaats zijn gekomen. Vele onderzoekers hebben pogingen gewaagd, maar naar de waarheid blijft het voorlopig gissen, misschien maar goed ook. We hebben twee dagen een scooter gehuurd en zijn het eiland over geweest. Veel toeristen huren een auto of gaan met een tourbus, maar een scooter is toch wel de beste manier om het eiland te verkennen. Je bent je dan meer bewust van de frisse zeewind en voelt dan stukken beter dat je op een bijzonder eiland bent. Ook heb je op Paaseiland twee prachtige strandjes, uiteraard hebben we die getest. Uiteindelijk zijn we drie nachten op het eiland verbleven en gingen we alweer terug naar Santiago. We dachten eerst dat het wat te kort was, maar eigenlijk is het perfect om drie dagen op het eiland te zijn. Je zou er prima langer kunnen blijven maar dat werd ons een beetje te duur....

Aangekomen op het vaste land hadden we meteen te maken met moeilijke dillema's, wat nu te doen? Reizen lijkt zo makkelijk en vanzelf te gaan, het blijft altijd lastig om de juiste keuzes te maken. Gelukkig is het een luxe probleem en zien we het als een uitdaging om de goede keuzes te maken. Het zit namelijk zo...we hebben nog zo'n twee maanden te gaan en we willen nog naar Patagonie en Vuurland (zuid Chili en Argentinie) en we willen dan weer omhoog via Buenos Aires, Uruguay en als eindstation regio Sao Paulo/Rio de Janeiro, Brazilie. Het dillema was hoe we deze plaatsen gingen bereiken en waar we langs gaan. De bussen in Chili en Argentinie zijn echt heel goed en daar is niks mis mee, alleen ze duren zoooooo lang vanwege de grote afstanden. Bijvoorbeeld Patagonie is zo'n 3500 kilometer bussen en dan moet je daarna hetzelfde ook weer naar boven. Mochten we de bus nemen dan zit je ongeveer 50 uur in de bus, dat doen we dus niet. Dit moet toch sneller kunnen dachten we....en ja hoor, de vliegtickets zijn geboekt. We vliegen vandaag(13januari, we zitten nu in het vliegtuig) naar Punta Arenas, Chili en na drie weken rondtrekken in Patagonie vliegen we vanaf Ushuaia, Argentinie terug naar Buenos Aires. Gewoon goed zoeken en je vind tickets voor een goede prijs(uiteindelijk net zo duur als de bus, waarom dan nog de bus?). Na Patagonie hebben we nog een dikke 4 weken voor de rest van onze doelen, maar eerst Patagonie! Onze eerste uitdaging gaat zo al beginnen....sinds gister is er een grote staking aan de gang vanwege de toenemende olieprijzen met 20 procent. De stakers hebben alle belangrijke toegangswegen geblokkeerd en niemand kan de stad/regio in of uit. Gevolg is dat het openbaar vervoer er niet meer is en dat niemand zich kan verplaatsen. Ook heeft iedereen extra proviand ingeslagen wat als gevolg heeft dat de schappen leeg zijn. Het ziet er naar uit dat de staking nog wel even duurt. Ons vliegtuig ging vanochtend gelukkig wel, maar wat te doen op de airport weten we nog niet. Volgens insiders ter plekke is er geen mogelijkheid om van de luchthaven af te komen of je wilt graag 19 kilometer met bepakking lopen, we zien het allemaal vanzelf wel en we zullen jullie op de hoogte houden. Onze plannen voor de komende twee maanden zijn in iedergavel weer duidelijk!

We hebben weer wat nieuwe video's van Bolivia an Chili geplaatst te vinden onder het kopje video's rechts boven in het scherm. Ook zijn er weer nieuwe foto's beschikbaar....

Veel dank nog voor alle reacties op de website. We vinden het erg leuk om het elke keer weer te lezen!

Hasta luego!