Beijing
lieve fans!
Nieuw stuk vanChina,Beijing.. de verwachtingen zijn hoog, zeer hoog! Helaas is soms het hebben van verwachtingen lastig, omdat het moeilijk is om ze waar te maken..Dat was waar we een beetje tegen aanliepen, misschien ook wel omdat we zo van Hongkong genoten hebben..
Maar, goed nieuws, nu we de foto's terug zien op groot scherm, zien we dat Beijing toch echt wel mooi is..
Misschien is reflectie soms niet voldoende en moet je eerst (letterlijk) afstand nemen voordat je de werkelijkheid ziet.. of is het gewoon de ruis weghalen.. (de duizenden aziaten die net als ons Beijing wilden bekijken)
nou genoeg zware kost.. hier het verslag van Beijing!
Bij aankomst op het vliegveld was het verschil direct duidelijk.. hier wordt het reizen iets lastiger..
Voordat je het land in mag, 2x paspoort controle ipv de standaard 1x.. de meneer van de douane keek een beetje nors (zacht uitgedrukt) maar tegen Siiri's vrolijke Ni Hao kon hij niet op.. opeens kwam er een glimlach te voorschijn en zelfs een ' nice to meet you!'
Het kopen van een trein kaartje was eenvoudig, de kaartjes machine sprak gewoon engels. Een plattegrond op het vliegveld gevonden en na de trein eenvoudig op de metro gestapt. Maar daarna werd het iets lastiger.. onze kaart was alleen engels, en jullie snappen hem natuurlijk al, niet alle straatnaambordjes waren tweetalig.. en de afstanden zijn enorm groot in Beijing.. groter dan we gewend waren, maar ja wat kun je eigenlijk ook anders verwachten van een stad met 10 miljoen inwoners. Waar normaal vragen ons de weg wijst, is vragen hier niet zo makkelijk..
De taalbarriere hadden we wel verwacht, maar de mensen vinden ons eng hier..zelfs onze chinees sprekende gadget durven ze niet te beluisteren.. dus we zijn op onszelf aangewezen.. na 2 uur zoeken heeft joost het hotel toch gevonden..
Een prachtig CHinees hotel waar de receptie manager wat engels met een zware tong spreekt, en een chinees accent niet te vergeten..
's avonds direct downtown ingegaan en werden we al overweldigd door het inmens grote Tian 'anmenplein, het plein van de Hemelse Vrede (foto even vergeten te plaatsen), dit is het grootste plein ter wereld.Het plein is 880 meter lang en 500 meter breed, er kunnenminstens een miljoen mensen op. Het plein geeft ook toegang tot de Forbidden city, vanuit hier bestuurden de Keizers in de Ming en Qing periode het rijk. De stad was verboden voor iedereen die niet iets met de keizers te maken had. Concubines, priesters en ambachtslieden om te voorzien in brood, kleding, artillerie etc hadden natuurlijk een eigen verblijf in de verboden stad. Voordat we naar binnen zijn gegaan hebben we onszelf wel 10x achter de oren gekrabt omdat het er zoo ontzettend druk was.. zie de foto's.. uiteindelijk viel het binnen nog enigzins mee omdat het zo'n grote stad is..
De dag erna hebben we een stadswandeling gemaakt door de hutons, dit zijn steegjes waar een aantal families in wonen en waar ze vaak ook hun werkplaats hebben.. dit is vaak nog erg eenvoudig. De wandeling bracht ons ook lans de Bell en Drum Torens, helaas waren deze dicht en hebben we ze niet vanbinnen kunnen bekijken.
Om de cultuur af te wisselen, hebben we ook een dagje dieren ingepland.. vooral om de panda in china te zien.. Toch echt een prachtig beest, over de dierentuin waren we iets minder te spreken.. er waren meer souvenirs winkeltjes/kermis attracties en snackstalletjes dan dieren te zien.. en ze zeggen dat er meer dan 10.000 dieren in de dierentuin aanwezig zijn. (mieren mee geteld of zegt dit iets over de souvenirstalletjes etc??)
Ons hoogte punt van onze tijd in Beijing is de CHinese muur..De bijna 6300km lange muur is op 60km van Beijing te bewonderen.. omdat sommige delen nogal, ehh toeristisch zijn geworden, hadden wij een rustig en niet gerestaureerd stukje uitgekozen.. alleen, halverwege kwamen we niet verder omdat niemand ons aan een vervolg bus kon helpen.. gelukkig kwam een vriendelijk chinees echtpaar ons te hulp en die hebben ons in een taxi gezet naar een ander stukje muur wat volgens hun ook mooi was.. Mutianyu is het dus geworden, na ons door de souvenirstalletjes met schreeuwende verkopers gewurmd te hebben zijn we ongeveer 400 treden omhoog geklommen.. dat waren we even niet meer gewend.. Maar het uitzicht maakt het meer dan waard!Het geeft zo'n bijzonder gevoel om over de muur te lopen en dat je ziet dat hij voor je uitkronkeld en op en af klimt.. Zie de foto's..
Het enige wat we nu nog kunnen zeggen is iets over het CHinese volk.. Waren we al wat gewend qua roggelen, spugen, hard praten en nagestaard te worden.. maar de CHinesen zijn overal heer en meester in.. helaas voor ons.. En oversteken op een zebrapad met groen licht is alsnog uitkijken voor je leven omdat roodlicht voor rechtafslaand verkeer blijkbaar groenlicht betekend.. En heerlijk dat er zoveel openbare toiletten in de stad aanwezig zijn (heb je toch echt nodig als je een hele dag van huis bent) en dat je je eigen toiletpapier moet meenemen is ook geen probleem.. maar naast elkaar in een grote ruimte zitten zonder deuren/ventilatie en een toiletpot/franstoilet is toch iets anders.. helemaal als ze andere dingen gaan doen als plassen.. haha
helaas overkomt het vooral Joost vaak dat naast hem poepende chinesen zitten.. hij heeft er al nachtmerries aan overgehouden!
ok genoeg voor nu over Beijing, we zijn vanochtend met de trein aangekomen in Xi'an..
13uur in een slaaptrein in China was verrassend rustig en comfortabel.. geen geroggel, gesnurk of geschreeuw.. we lagen in een 6 persoons open coupe en hadden gelukkig de bovenste bedden.. daardoor kon niemand ons zien liggen en hadden we het gevoel alsof we de enige waren in de trein! Dat we niet in bed konden zitten was geen probleem, voor de coupe waren 2 uitklapstoeltjes waar we onze gedroogde banaantjes en doppinda's konden nuttigen onder het genotvan een kaartspelletje.. de tijd vloog om!
Morgen staat het terracotta leger op het programma.. ook iets waar we ons erg op verheugen..
De eerste indrukken van Xi'an zijn veel beter dan Beijing, de mensen zijn super vriendelijk, spreken engels en de stad is ook plezierig.. Ook hier wonen 4.5 miljoen mensen maar dat merken we niet..
tot snel.. liefs van ons
ps voor de liefhebbers.. binnenkort gaan we de eerste foto series verwijderen om plaats te maken voor nieuwe.. dus, als je ze nog eens wilt inzien.. ik denk nog een weekje..
Hong Kong
Hongkong... waar moeten we beginnen..
stadstaat, poort van china, miljoenen stad, megapool, bruisend, veel neon, geuren uit alle hoeken en gaten, verdeeld over meerdere eilanden, mensen als mieren voor je en een briljante skyline.. alles is waar maar de stad is nog veel meer..
de afgelopen zeven dagen hebben wij gebruikt om een visa voor China aan te vragen en als intersectie punt tussen deel 1 en 2 van onze reis. Zuidoost Aziehebben we tot een prachtige herinnering in ons hart gesloten en een nieuw deurtje is geopend voor China en Japan!
Wat ons als eerste opviel dat ons energie pijl omhoog schoot, Hongkong zie en ruik je niet alleen, het gaat ook in je bloed zitten.. Je benen gaan harden lopen dan je wil omdat je alles wilt zien, niets wil missen, allemaal tegelijk. Veel hebben we gezien van de stad, er zijn niet veel atrracties, maar toch is het mogelijk om je hier een week te vermaken.
Victoria Peak, de toeristische topattractie, met een kabelbaantreintje omhoog de berg op, 542m.. We zijn intussen wel meer gewend maar ook hier was het uitzicht verbluffend.. Omdat Victoria peak op het hoofdeiland ligt (Hongkong Island) kun je de skyline zien van het vaste land, metname Kowloon. De ene na de andere skyscaper voor je.. Helaas zijn bij dit uitkijkpunt ook veel shoppingmalls gebouwd om de toerist te vermaken, want ons betreft was dit niet nodig geweest.. Dit uitzicht verkoopt zichzelf wel!
En Hongkong is de Shopping place to be! Nog nooit zoveel winkels gezien, alle merken ter wereld zijn hier bijna te vinden (heb Expresso wel gemist hier..)Vooral alle topmerken zijn goed vertegenwoordigd, geloof dat we wel 10-15x D&G, Gucci, Chanel, YSL etc gezien hebben, en dan staat er zelfs nog een rij mensen te wachten om naar binnen te kunnen.. waar halen ze het geld vandaan hebben wij veel gedacht. Natuurlijk zijn er ook voor mensen met minder budget (lees ons!!) vele marktjes te vinden, van ladies tot electronical goods, van flower tot bird en zelfs goldfish market!! Natuurlijk als eerste de goudvismarkt bezocht, want waar ter wereld zul je die tegenkomen.. Op deze markt vind je goudvissen (en andere kom/aquarium vissen) in alle soorten en maten..vissen met rode ponponnetjes aan hun wangen, met grote transparante wangzakken en rood met witte stippen.. we hebben onze ogen uitgekeken, soms vonden we het ook wel zielig want veel vissen zijn ready-to-go verpakt in plasiczakjes.. We zijn er maar vanuit gegaan (hoe goed gelovig??) dat ze 's avonds overgegoten werden in grote ruime aqaria waar ze weer heerlijk konden rond zwemmen!
Natuurlijk (dankje Veer) hebben we de 10.000 Buddha monastry gezocht, om bij de tempels te komen moet je eerst 400 traptreden op, welke aan beide kanten van de tree een 1.5m hoge buddha heeft staan. Alle natuurlijk verschillend, boven gekomen is de hoofdtempel waar je de daadwerkelijk 10.000 buddha ziet.. de wanden zijn volgepakt met kleine, glimmende, gouden,verlichte buddhas..super kitschy maar mooi. Om de hoofdtempel heen staan ook nog overal buddha's, kleinere tempels en 1 stupa. Na de lange tocht terug (waarom komen wij toch altijd op het heetst van de dag) hebben wij ons beloond met een heerlijk softijsje en hotdog van.. IKEA haha
Omdat Hongkong uit meerdere grote en vele kleine eilandjes bestaat, hebben ze een geweldig ferry systeem aangelegt. Voor HK$2.2 kun je de oversteek maken naar het hoofdeiland. Op maandag hebben hebben wij na de ferry de busgepakt (wederom spotgoedkoop) naar Repulse Bay en Stanley. Repulse bay is het mooiste strand dat Hongkong heeft gelegen in een baai. Omdat het strand de mooiste is komt er elke 10 minuten een nieuwe buslading Japanners, Koreanen, Chinezen, Taiwanezen of andere Aziaten aan om voor 10 minuten te poseren voor de zee, een boompje, elkaar of de lifeguard post.. Een prachtig tafereel om te aanschouwen, wij snappen het niet.. Waarom zou je, als je zo bang bent voor de zon en warmte, toch met je lange broek, gympen of hoge hakken MET sokken, je petje uitgedeeld door de busmaatschappij en je paraplu tegen de zon,toch een foto willen maken van iets dat bedoeld is voor warmte en genieten van de zon!? Misschien om te laten zien dat Aziaten een volk apart is??
Na zelf ook een bezichtiging te zijn geworden zijn we met de bus doorgereden naar Stanley. Stanley is een pitoresk plaatstje aan zee, waar de toerist en de expats niet te missen zijn.. Maar daarom wel terrassen aan zee, veel westers eten en ongestoord ronddwalen door de straten en markt. Bij terugkomst 's avonds hebben wij Symphony of lights aanschouwt,alle skyscrapers van Hongkong aan het watergelegen worden vanaf 20.00 uur gecomplimenteerd door een geweldige lichtshow. Regenboogkleuren, alleen de buitenkant elke verdieping een eigen kleur.. zie de foto's die zeggen meer dan woorden.
Nou rest ons alleen nog te beschrijven hoe wij deze week zijn begonnen..
We hadden al gelezen dat de grondprijzen in Hongkong duur waren en dat daarom de hotelkamers zowel klein (tergrote van een kleine dameskledingkast) en duur zijn....
En met Joost's afmeting is dat natuurlijk een probleem..Wel een hele middag zijn wij bezig geweest met het aflopen van hotels om een passende kamer te vinden.. sommige van de kamers die wij gezien hebben waren echt niet groter dan een klein aziatisch eenpersoonsbed.. dus 0.8mx1.5m..haha en dat voor tweepersonen. We zijn uiteindelijk zeer tervreden met onze keuze.. een tweepersoonsbed waar alleen onze voeten uitsteken en een badkamer van 0.9mx0.8m (wel 2mhoog!!)waar de douchekop recht boven de wc hangt en als je op het toilet zit een beetje naar rechts wordt gedrukt omdat anders de wasbak niet meer in de badkamer past. Maar alles superschoon, dus wij hadden niets te klagen!
Nu vanochtend ons Chinees visa opgehaald en nu op naar Beijing!
De bussen in Laos
Mocht je bepaalde verwachtingen van Laos hebben, zorg ervoor dat je ze snel vergeet en laat alles rustig op je af komen. Wij wisten niet zo goed wat we van Laos moesten verwachten en uiteindelijk
heeft dat goed uitgepakt. Wat een mooi land en wat een vriendelijke mensen. We hadden van mensen gehoord dat vooral het vervoer leuk zou worden. Samen met de plaatselijke kinderboerderij in de bus
zitten, dus daar hoopten we op. We hebben inmiddels ervaren hoe het is om met kippen in de bus te zitten! Sowieso is het vervoer in Laos iets waar veel over te schrijven valt. Het begon voor ons al
met de reis van Vietnam naar Laos. De grensovergang die we gepasseerd zijn is nog niet zo lang open en bestaat uit niet meer dan twee hokjes. De hokjes staan op een berg en je kan er komen via een
zandpad. Het stuk aan de Vietnam kant. Is goed begaanbaar, maar het stuk aan de Laos kant is dramatisch. Welgeteld 77 kilometer zandpad waar we over moesten. Gelukkig vertelden ze ons eerst dat er
gevaar was voor vallende rotsen en dat er gigantische gaten konden zijn, maar de chauffuer wist daar goed mee om te gaan zei hij. De reis duurde vooral lang en de bus was nogal van slechte
kwaliteit maar dat mocht de pret niet deren. We hadden inmiddels een groepje mede reizigers om ons heen verzameld wat ervoor zorgde dat de tijd wat sneller ging. Uiteindelijk hebben we tot in
vientane met dezelfde groep gereisd. Aangekomen in het dorpje Muang Khua werden we geconfronteerd met hetgeen wat we onderweg veel zagen. Kleine houten huisjes op palen aan een riviertje, weinig
voorzieningen, redelijk wat afval(vervuiling) en erg vriendelijk Laotianen. Nadat we in het eerste guesthouse werden geconfronteerd met smerige bedden en een raar beest (kruising tussen een grote
tor en Schorpioen) hadden we besloten om naar de volgende grote plaats te gaan. We hadden die dag al zo'n 9 uur in de bus gezeten dus die extra 5 uur kon er ook nog wel bij. En toen gebeurde het,
in een bus die al vol zat met mensen, groente en zakken rijst kwam er 1 kip bij. Gelukkig zat hij in een mandje en liep hij niet vrij rond. En het mooi was ook nog dat degene die reed rijles
kreeg,dit hoefde je in Nederland niet te proberen.Ondanks dat de faciliteiten in Laos erg slecht zijn blijven de mensen erg vriendelijk zodat je dat slechte al weer snel vergeet. Uiteindelijk
hebben we drie dagen over de reis gedaan van Sapa(Vietnam) naar Luang Prabang(Laos).
In Laos heb je weinig cultuur, maar vooral veel mooie natuur. In Luang Prabang zijn met hetzelfde groepje reizigers naar prachtige watervallen geweest. Ondanks de bloedzuigers hebben we kunnen
zwemmen en was de natuur overweldigend. Verder hebben we in Luang Prabang niet veel gedaan. We hebben ons vooral bezig gehouden met op het terras zitten, buckets en beer lao lao drinken en we zijn
tot diep in de nacht op stap geweest. Na Luang Prabang hebben we Vang Vien aangedaan wat vooral bekend staat om het 'tuben'(lees speeltuin voor dronken backpackers) het is een heel goed idee, maar
het publiek wat hier op af komt....Hier hebben wij dus niet aan meegedaan. We hebben eigenlijk hetzelfde gedaan als in Luang Prabang, en dat was niet zoveel:-)
Na een paar dagen Vang Vien zijn we richting Vientane gegaan, hoofdstad van Laos. Deze stad vonden we niet echt de moeite waard om heel lang te bezoeken, dus uiteindelijk 1 dag gebleven. We merkten
dat we niet heel veel bezocht of gedaan hadden in Laos. Wel hebben we veel in bussen en boten gezeten waardoor we veel prachtige natuur hebben gezien. Ook hebben we veel nieuwe mensen leren kennen,
wat erg gezellig was. Deze twee dingen vonden wij erg leuk en zo is onze week Laos toch wel erg leuk geworden.Op dit moment zitten we in Bangkok te wachten op onze vlucht naar Hong Kong(3 juni). Na
drie maanden reizen zit het deel zuid-oost Azië erop en gaan we naar heel iets anders. Gelukkig hebben we er erg veel zin
in en zijn we benieuwd of we veel verschillen gaan merken. We zullen zeven dagen in Hong Kong blijven en vervolgens achttien dagen door een deel(rond Beijing) van China gaan reizen. Na China volgt
Tokyo, waar we erg naar uitkijken. Conclusie, we vermaken ons prima, het is nog steeds erg lekker weer(bij jullie nu ook toch?) en hebben nog genoeg te doen!!!
2,5 week Vietnam
Na vier mooie en leuke weken Vietnam komt er ook aan dit land een einde en zullen wij verder moeten gaan met onze reis. De reis, die nu al meer dan geslaagd is, heeft voor ons nog zoveel te bieden
en dat zorgt ervoor dat wij met opgeheven hoofd dit land kunnen verlaten. Het idee dat er nog zoveel leuks gaat komen maakt ons hongerig naar iets nieuws. Op het moment van schrijven zitten we in
Sapa, een prachtig bergdorpje in het noorden van Vietnam. Dit bergdorpje staat er bekend
om dat de stammen nog zo leven zoals ze dat vroeger deden. Alhoewel Sapa wel heel erg toeristisch is, is het mooi om te zien hoe deze bergvolkeren alles uit de kast halen om jou iets te verkopen.
Uiteraard antwoorden wij steeds dat het niet in onze tas past, terwijl hetgeen wat ze aanbieden echt prachtig is. In Sapa zijn wij vooral om te relaxen en de omgeving te verkennen. Wij hebben al
een prachtige tocht gemaakt per scooter door de prachtige berglandschappen. Zie foto's voor de mooie uitzichten.
Tussen het vorige verhaal en Sapa hebben we veel gedaan, gezien en ervaren van Vietnam. Wat ons vooral zal bijblijven zijn de verschillen in vietnam. De Vietnamezen spreken over noord en zuid wat
een verschil is, wij delen het op in noord, midden en zuid. In de afgelopen 2,5 week zijn we door het midden en het noorden gegaan. In het midden hebben we de plaatsen Nha Trang, Hoi An en Hue
aangedaan en in het noorden Hanoi, Cat Ba en Sapa. Nha Trang, Hoi An en Hue zijn drie plaatsen die allemaal hun eigen specialiteit hebben. In Nha Trang heb je vooral veel strand, drie keer raden
wat wij gedaan hebben! Naast het strand heeft de plaats niks anders te bieden. De plaats Hoi An staat vooral bekend om zijn kleermakers. Hier kan je alles laten maken wat je wilt. Je kan het zo gek
niet bedenken en ze maken het. Maar, we hebben ons prima ingehouden en we hebben gedacht aan het budget. Wel hebben we fietsen gehuurd en een prachtige tocht om Hoi An heengefietst. Hue is een stad
wat iets meer cultuur heeft. We hebben daar langs de oude stadsmuren gelopen om een goed zicht te krijgen op het oude koningklijke paleis. Ook bevond zich hier de paarse verboden stad, ooit was het
een stukje waar de keizers konden bidden en nu niet meer dan een paar stenen. De stad hue en omgeving leende zich ook weer prima uit voor een fietstocht.
Vanaf Hue zijn we met een slaapbus richting Hanoi gegaan. De slaapbus is echt een ervaring opzich. Een grote bus met slaapbedden waar je opzich prima kan slapen als je benen niet lang zijn. De bus
bracht ons in 12 uur naar Hanoi, de hoofstad van Vietnam. Deze hoofdstad leek ons niet erg leuk en we zijn dezelfde dag doorgegaan naar Cat Ba island. Dit eiland geldt als vertrekpunt naar de
limestone rotsen van Halong bay. De meeste mensen gaan via Halong city hierheen, maar we hadden zulke slechte verhalen(veel toeristen, afzetprijzen, slechte tourtjes) daarover gehoord dat wij de
meer locale route namen. Ondanks dat de reis wat langer duurde maakte de natuur een hoop goed. Aangekomen op plaats van bestemming bleek dat we een goede keus hadden gemaakt. Veel minder toeristen
en een prachtig eiland met evenzoveel mooie natuur. Hier werden wel veel tourtjes aangeboden om met een boot de zee op te gaan, maar bij veel van deze dagtours ga je dingen doen die totaal niet
interessant zijn en te toeristisch. Wij wilden gewoon de zee op met een boot en de limestone rotsen bekijken, welke uit de zee komen. Aangezien de haven vol lag met vissersboten hadden wij bedacht
dat er vast wel een kapitein was die voor een paar honderdduizend Vietnamese dong ons twee uurtjes wilde rondvaren. Zo gezegt zo gedaan en nog geen dertig minuten later zaten we op zee. Alhoewel de
kapitein geen woord Engels sprak hebben we een erg leuke tocht gehad. Op dag twee in Cat Ba hebben we een scooter gehuurd en zijn we het nationaal park gaan bekijken. Het hele eiland is zo'n beetje
het park dus we hebben een rondje eiland gedaan. De natuur is echt prachtig en we moesten ook elke keer stoppen om foto's te maken. Veel meer tijd dan drie dagen hoef je ook niet in Cat Ba te
besteden omdat er verder niet veel te doen is. Na Cat Ba zijn we weer richting Hanoi gegaan om daar na één dag richting Sapa te gaan. De tocht naar Sapa is een lange en we hebben er ook twee dagen
over gedaan. Op de eerste dag reis je zo'n negen uur en overnacht je in Lao cai. Dit is de grensplaats met China en we konden dus China zien, maar zijn er niet geweest. Dit land bewaren we voor
later als we in Beijing zijn. Op dag twee van de reis hoef je nog maar een uurtje met de bus en je bent in Sapa.
Na Sapa gaan we richting Dien Bien Phu om de grens over te steken met Laos. Wat we in Laos gaan doen is ons nog niet helemaal duidelijk. Wel is duidelijk dat we niet meer naar het noorden van Thailand gaan, vanwege de onrust in het land. De president van Thailand geeft aan dat het allemaal beter zal gaan de komende weken, maar wij hebben hier nog niet helemaal vertrouwen in. Onze volgende vlucht stond gepland op zestien juni naar Hong Kong vanaf Bangkok. Deze vlucht gaan we vervroegen naar begin juni zodat we Thailand alleen in gaan voor het vliegveld. De tijd(twee weken) die we dan over hebben gaan we besteden in China, wat ook niet verkeerd is! Eerst nog twee weken Laos voor dat we gaan, wij houden jullie op de hoogte!
P.s. tips over China(vooral Beijing e.o.) zijn zeer welkom.
Vietnam, een verademing..
Na een supervlotte grensovergang, we hadden een bus geboekt van Phom Penh naar Saigon waardoor je zelf alleen maar 4xin en uitde bus hoeft te stappen omdat de bus 'host' met de paspoorten door de douane gaat.. wij hoefden alleen maar te reageren op Silli Woten Jost Kelr en onze bagage door de scanner te halen! piece of cake dus..
Aangekomen in Ho Chi Minh merk je direct het verschil met een hoofdstad in Cambodja en ooit een hoofdstad geweest in Vietnam. Dit is echt een hoofdstad en veel meer ontwikkeld dan Cambodja. Waar je ook direct mee geconfronteerd wordt zijn de 6miljoen!! scooters en motoren die overal langs je komen scheuren.. Op 8 miljoen inwoner wordt het terecht ook wel motor kingdom genoemd. Oversteken is dus gewoon stapje voor stapje en vooral niet te veel om je heen kijken..haha
Na allereest de stad verkend te hebben, vooral vele meters gelopen omdat we gek werden van de motorbikes die met ons een tripje wilden maken, zijn we terecht gekomen bij de jade emperor pagoda. Dit chinese heiligdom was goed verscholen op een met bomen overgroeid binnenplaatsje. Binnenin zijn grote helden uit zowel het boedisme en het taoismenagemaakt van papier mache.. Vooral bijzonder omdat vele grote lange snorren hebben vergelijkbaar met de disneyilm Mulan.(sorry, heb mijn camera nu niet bij me dus foto's houden jullie nog tegoed). Ook hebben we de Notre dame gezien, ja die hebben zehier ook, hetpostkantoor en vele marktjes..We waren opweg naar hetWar remnants museum maar dat bleek gesloten te zijn.. Dus lekkerlangs Saigon river gelopen.
De volgende dag hebben wede Cao Dai tempel bezocht,echt een bijzonder exemplaar. Mede doordathet voor een voor ons onbekend geloof is, het Cao dai. Ditis een religie diepas in 1926is ontstaan. Vietnamezen zien dit als de oplossing om de wereldleefbaarder temaken. Het geloof is een mix van elementen uit het Christendom, het Boeddhisme, Confusianisme, Hindoeïsme, Taoïsme en de Islam. Ze gelovenin dat er 1 god is die vooriedereen hetzelfde is. Daardoorzijn ergeen religieuze verschillen en kan iedereen samen door 1 deur! Mooi gevonden. vierkeer per dag hebben ze eendienst, om 6 am, 6 pm en 12 'smiddags en 12 u 's avonds. Wijhebben de middag mis gezien die voor iedereen open is. Het is een heel kleurig geheel om te zien omdatde drie hoofdgeloven worden verbeeld in drie kleuren, geel rood en blauw. De kleur van de kleding van de priesters geeft aan welke religie ze vooral vertegenwoordigen. Geel symboliseert het Boeddhisme, roodhet Confucianisme en blauwhet Taoïsme. Witte kleding wordt gedragen door de studenten. Ook de tempel is prachtig versierd aan de binnen en buitenkant, en aan alle kanten is het devine eye te zien. Het symbool van het geloof.
's middags hebben we de Cu Chi tunnels bezocht. De tunnels vormen een netwerk van ongeveer 250km aan ondergrondse tunnels. De tunnels zijn door de vietconggebouwd omzich te beschermen tegen de amerikanen die het land in waren gekomen. De Vietcong waren bang dat de amerikanen, net als de fransen eerder, al hun bezittingen inbeslag wilden nemen. Om zich hiertegen tegen te weren zijn de tunnels gebouwd op 3 leefniveaus. In het eerste niveau waren de keukens,een ziekenhuis en een gemeenschappelijke ruimte, het tweede niveau werd gebruikt om zieken uit te laten zieken zonder dat iedereen besmet werd en op het derde niveau werd gebruikt als vluchtweg naar de rivier. In het stelsel is ook een waterput en meerdere luchtpijpen om voldoende zuurstof ondergrond te krijgen. De buitenkant van de pijp werd verstopt in een nagemaakte termietenheuvel. Om ongemerkt te kunnen koken werden naast de keuken nog 4 filterende kamers gebouwd zodat er zo min mogelijk rook buiten zou komen en kookten ze altijd alleen in de ochtend. De amerikanen zagen daardoor wel iets rook maar dachten dat het ochtendmist was. Er waren meerdere ingangen die beveiligd waren met de meest ingenieuze vallen. De tunnels werden zo smal mogelijk gebouwd zodat ze stevig waren tijdens bombardementen en omdat de 'dikke' amerikanen er niet in konden!de tunnels zijn 1.2m hoog en 0.8m breed. Ook wij hebben het leven in een tunnel kunnen ervaren. Siiri heeft in een ingang van 20*25 gestaan, het paste maar net.. en we hebben 20m gebukt onder de grond gelopen in het pikke donker.. best benauwend. Als jullie denken dat is knap.. ze hebben de tunnels wel een beetje aangepast aan de westerse toerist, maar wij hebben er weinig van gemerkt, Joost zat klem met zijn ruhzak op!
De afgelopen dagenhebben wij ons vermaakt in Mui Ne, een oud vissersdorpje aan de kust. Er is naast de vissaus productie en gele en rode zandduinen weinig anders te beleven dan het strand.. heerlijk even bijkomen en bij bruinen..
Natuurlijk hebben wij de zandduinen ook bezocht, per jeep.. Het is echt een heel bizar landschap,plotseling zit je midden in een gele of rode woestijn! Echt prachtig om de enorme zandduinen te zien en er als een gek doorheen te rennen.. We wilden graag een sleetje huren omdat we hadden gelezen dat dat de moeite waard was maar we zagen al snel dat iedereen boven aan de duin bleef hangen.. dat hebben we dus maar niet geprobeerd.. enorm uitgedroogd hebben we laten een verkwikkende duik genomen in het zwembad bij ons huisje.. wat is het hier toch heerlijk!
Vandaag hebben we de 4uur durende rit naar Dalat gemaakt.. Dalat is een dorpje op 1500m gelegen in het centraal hoogland. Bij aankomst hebben we regen en is direct het temperatuur verschil te voelen.. brr Maar een spijkerbroek, gympen en een fleece maken het heerlijk aangenaam vertoeven hier.. morgen gaan we kijken of we met motor + bestuurder de omgeving kunnen verkennen..
Kortom Vietnam is een land met vele gezichten! Wij houden nu al van het land en zijn vriendelijke en ook eerlijke bevolking! Echt een aanrader voor iedereen die niet weet waar ze deze zomer heen willen gaan..
tot later! liefs
.
Hoogte en dieptepunten
Het is alweer twee weken geleden dat we een verhaal op onze website hebben gezet. In de afgelopen twee weken hebben we veel dingen gezien en gedaan, maar ook de nadelige kant van het reizen
ervaren. Nadat we twee weken geleden met een bus van Bangkok naar Khorat waren gegaan verliep het allemaal anders dan we hadden gedacht. Volgens de beschrijving was de plaats Khorat ongeveer net zo
groot als Groningen en was er niet zo heel veel te doen. De plaats diende als uitvalbasis naar de Thaise Angor tempels. Dat de plaats een prima uitvalsbasis is naar het plaatsje Phimai(angor
tempel) klopt helemaal, maar verder is er weinig te beleven en is het vooral een erg vieze stad. De tempels zijn zeker de moeite waard en volgens de thai zijn deze tempels net zo belangrijk als de
Angor tempels in Cambodja. Dit omdat de tempels model zouden hebben gestaan voor Angor Wat in Cambodja.
De laatste dag dat we in Khorat waren merkte we al dat Joost zich niet lekker voelde en hebben we een dagje op de hotelkamer gebivakeerd. Toch zijn we die dag daarop naar Cambodja vertrokken om zo
weer nieuwe ervaringen op te doen. Wat een beleving is het toch om weer een grens te passeren en te merken dat twee landen die naast elkaar liggen zo anders zijn. Van het toeristische en goed
georganiseerde Thailand naar het vooral arme en chaotische Cambodja. Het land Cambodja kent totaal geen regels wat meteen al duidelijk werd aan de grens. Het bedrag van de visa wordt ter plekke
verzonnen, flinke corruptie dus. Ook rijd iedereen kris kras door elkaar heen en een snelheidslimiet/verkeersregels kennen ze niet. Na de formaliteiten aan de grens hebben wij een taxi gedeeld met
een Australisch stel en zijn richting Siem Reap gegaan. De taxirit van zo'n twee uur kan je het beste met je ogen dicht doen. Inhalen terwijl op de andere helft auto's aankomen is heel normaal.
Het plaatsje Siem Reap wordt veelal gebruikt als uitvalsbasis naar de Angor wat Tempels. Dit is een groot tempelcomplex met een omtrek van zo'n 40 kilometer. Er zijn mensen die er een week over
doen om alle tempels te bezoeken en je kan ook in een dag een selectie aan tempels gaan bekijken. Het was de bedoeling om de dag na aankomst de tempels te gaan bekijken, maar de volgende dag begon
Joost behoorlijk ziek te worden. Het begon met last van de keel maar werd al gauw 39.5 graden koorts. Nu heeft hij ervaren dat het geen pretje is om ziek te zijn in een hotelkamer terwijl het
buiten 40 graden is. Gelukkig nam de koorts na een aantal dagen af maar de keelpijn werd steeds erger. We hadden besloten om toch maar even naar de dokter te gaan. Wat we zagen toen we bij de
dokter aankwamen is moeilijk te beschrijven, maar het beste te verglijken met de gemiddelde afhaalchinees in Nederland(en dan ook nog degene die je liever vermijd). Nadat de dokter, een Chinees
gekleed in een vies smerig geel uitgevallen hempje, wat testjes had gedaan bij Joost kwam hij met de conclusie dat het een keelinfectie was en dat hij even twee uur aan het infuus moest. Dit hebben
we uiteraard niet gedaan en hebben besloten om de medische hulp in Nederland in te schakelen. We hebben op advies van dokter Ter Steege-van der Ploeg & Ter Steege medicijnen gehaald, nogmaals
onze dank daarvoor. Gelukkig voelde Joost zich na een paar dagen een stuk beter.
Inmiddels waren we wel een dikke week verder en hadden we nog niet veel gedaan. We hadden al wel besloten 1 dag te besteden aan de tempels van Angor Wat. Wij hebben de korteroute gedaan(20km) met
een tuk tuk en chauffeur. Je bezoekt dan zo'n 15 tempels en je verplaatst je tussen de tempels met de tuk tuk. Al de tempels zijn erg verschillend. Op de Bayon tempel zijn grote lachende gezichten
zichtbaar, op Angor Wat(hoofdtempel) zijn prachtige reliefen zichtbaar en de Ta Prohm tempel staat onder eeuwenoude boomwortels. De welbekende Tomb Raider film is hier opgenomen. Het is goed om te
weten dat je bij elke tempel een flinke klim voor de boeg hebt, de een nog hoger/stijler dan de andere. Al met al een leuke dag waarin we genoeg tempels gezien hebben. Na Siem Reap zijn we
vertrokken naar de hoofdstad van Cambodja, genaamd Phnom Penh. In deze stad met zo'n één miljoen inwoners zijn veel nare dingen gebeurd in het verleden. De Killing Fields en de S21 gevangenis(nu
museum) zijn daar de bewijzen van. In cambodja heeft in de periode 1975 tot 1979 het regime van Pol Pot huisgehouden. Degene die zich niet hielden aan de regels werden vermoord. Het moorden van
deze mensen ging op verschrikkelijke wijze. Op de Killing Fields kan je zien hoe dat werd gedaan en wat er allemaal gaande was in deze periode. Veel massagraven zijn uitgegraven en de skeleten
hebben ze opgestapeld in een soort van pakhuis. Dit doen ze uit respect voor de doden. De mensen die naar de Killing Fields gingen werden eerst gevangen genomen, dit gebeurde in de S21 gevangenis.
Dit is een oude school die in die periode diende als gevangenis. De Cambodjanen hebben alles zo gelaten zoals het was, dus het is erg indrukwekkend om te zien wat er allemaal is gebeurd in die
periode. Het is wel te vergelijken met het Nazi regime wat in de tweede wereldoorlog gaande was.
Verder hebben we nog een bezoek gebracht aan het Royal Palace en de Silver Pagoda. Dit is een plek waar vele tempels en pagoda's te zien zijn. Het leuke is dat de koning daar ook daadwerkelijk woont. De tempels zijn de enige die Pol Pot heeft laten staan tijdens zijn regime. Ze zijn ook te mooi om te vernietigen, zie foto's. Na een aantal dagen in deze stad hebben we alles gezien en gaan we richting Vietnam. We mogen vanaf 25 april Vietnam in en gaan als eerste naar Ho Chi Minh City. Vanuit Ho Chi Minh City zullen we in vier weken richting het noorden gaan. Op naar weer een nieuw land met wederom een andere cultuur en andere belevenissen, leuk!
Bangkok= wijziging van plannen
Sawadee kha = Hallo!!
na heerlijk een paar dagen op de prachtige stranden van koh Phi phi legen te hebben begon bij ons de reisdrang weer.. we willen meer zien van dit land dan alleen de stranden.. om lekker snel in Bangkok te zijn zodat we meer tijd over hebben in Noord Thailand hebben we besloten om met een nachtbus vanaf Krabi (het vasteland voor Phiphi) in 1 keer door te gaan naar Bangkok. Dit bekend dan wel 14 uur achter elkaar in een bus!
Vooraf denk je daar altijd erg makkelijk over maar als je naar een paar uur in de bus toch houten billen krijgt van het zitten had je het toch graag anders gedaan.. Maar toch konden we niet klagen, we zaten in een VIP dubbeldekker helemaal voorin.. Dus dat betekend 1,5 meter beenruimte! En met een backpack geleend van onze vriendelijke (duitse) buren konden we onze voeten ook nog eens laten rusten.. De bus deed ons verder denken aan de bus naar Spanje die Siiri in een ver verleden gemaakt heeft. Rond 8u 's avonds wordt er gestopt zodat je bij een vaag wegrestaurantje iets kunt eten, dus 40 man in 20 minuten bedienen betekend natuurlijk lauwe nasi.. direct daarna de bus in slaapstand, zodat je niets anders kunt dan slapen tot dan je om 1 uur 's nachts weer bruut gewekt wordt om de benen te strekken en voor een plasbeurt.. Maar goed om 5u ben je dan wel in Bangkok!
Na 1u geslapen te hebben wilden we snel een Visum regelen voor Vietnam, maar bij de ambassade aangekomen bleek het een Thaise feestdag te zijn dus waren ze gesloten! Onder weg hadden we al wel gemerkt dat er veel 'reds' op straat waren.. Ze lachten heel vriendelijk naar ons en we voelden ons ook niet onveilig. maar nadat we merkten dat Lumpinipark hermetisch afgesloten was en ook de Skytrain stations waren gesloten wegens de onrust en vele straatblokkades werden opgebouwd ende honderden ME agenten en politieagenten plots gereed stondenwilde Siiri vooral nietsliever dan snel weg wezen.. dan hebben we dan maar met een taxi gedaan.. een dag later is het ons wel gelukt om zonder problemen een visa aan te vragen maar ook daarna bleek dat vele straten zijn afgeslotenen winkels/centra zijn gesloten. Ook de plannen om snel naar Chang Mai te 'vluchten' zijn mislukt omdat volgende week het Thais nieuwjaar is, ze gaan dan naar het 2554e jaar! Alle bussen en treinen richting Chang Mai zijn gedurende de eerste 10 dagen VOL! Maar gelukkig kan ons dit niet deren en gooien we gewoon onze planning om.. (we wilden via Chang mai naar Laos gaan)
maar nu zullen we vrijdag richting het Noordoosten van Thailand afreizen om daarna naar Cambodja te gaan,.. heerlijk zo'n vakantie..
tot een later bericht met foto's
liefs siiri en joost
Een fijne eerste kennismaking met Thailand
Wat heb je niet op Koh Muk:
- Weinig tot geen toersisten
- Geen pinautomaat
- Geen wegen
- Geen auto's
- Geen supermarkt
- Geen stroom/water tussen 13.00 uur en 18.30 uur
Wat heb je wel op Koh Muk:
- Zeer mooie natuur(lees strand)
- Rust
- Giftige slangen en andere vage beesten
- Zeer veel rubberbomen + cashewnootbomen
- Lekker eten
- behoorlijke hitte(43 graden)
We nemen aan dat iedereen wel begrijpt waar we voor kwamen. Dit eiland is gelukkig nog niet ontdekt door de grote groep toeristen, dit zal binnen enkele jaren wel anders zijn. Mocht je dus echt een vakantie willen hebben waar je niet veel hoeft te doen en voor rust gaat, ga dan snel naar Koh Muk. We zijn hier 6 dagen gebleven en hebben niet veel meer gedaan dan op het strand liggen. Vanuit Koh Muk zijn we met een boot naar Koh Lanta gegaan. Het mooie was dat we de goedkoopste boot geboekt hadden, maar wat bleek onderweg werd er gestopt om te snorkelen. Nadeel was dat er aardig wat kwallen in het water zaten en Siiri is daardoor ook gebeten waardoor het snorkelen aardig snel voorbij was. Gelukkig was de beet niet ernstig en werd het met wat alcohol verholpen. Op dit moment zitten we dus op het eiland Koh Lanta en blijven we nog een paar dagen. Koh Lanta is stukken groter dan Koh Muk en is te vergelijken met Terschelling . Voor ons is het wel lekker om hier weer te zijn omdat het eiland net even wat meer mogelijkheden biedt. Na Koh Lanta gaan we met de boot naar Koh Phi Phi, ook weer een fantastisch eiland wat we graag willen zien.
Tot snel
Liefs Joost en Siiri